Φθινοπωρινές σκέψεις
Μια θάλασσα με θέλω.
Μια θάλασσα με πρέπει.
Μια θάλασσα γιατί.
Ατένισα τα θέλω μου.
Ατένισα τα πρέπει.
Ατένισα. Γιατί;
"Αγάπα με, όσο μπορείς αγάπα με, κι ακόμη πιό πολύ", θέλω να σου ψιθυρίσω, μα δειλιάζω...
[Painting: Person at the Window, by Salvador Dali]
26 σχόλια:
Και που δεν το λες με λέξεις σε ακούει κοριτσάκι.
"Πέρασα πολλά, για να'ρθω ως εσένα"
Φιλιά
που ξέρεις..
μπορεί και να το έχει ΄΄ακούσει΄΄
τις στιγμές που σε κοιτάει!
καλημέρα ερωτάκι!
καλή εβδομάδα να έχεις με τον καλό σου!
υπομονή και επιμονή (με όσα βλέπουμε γύρω μας και αν έχεις ξεκινήσει δουλειά μετά από διακοπούλες).
να σου πω και κάτι που έχουμε κοινό?
δειλιάζω και εγώ όταν είμαι ερωτευμένη να πω πράγματα..
κάνουμε καλά λες???
εγώ πάντως από τη μια προσπαθώ να του ανοίγομαι και από την άλλη δε ξέρω μέχρι ποιό βαθμό μπορώ/πρέπει.
@Χνουδένια
Αυτό προσεύχομαι. Να μ'ακούει μέσα από τη σιωπή μου. Είμαι δειλή μπροστά στον έρωτα.
Πάρα πολλά όμως.
Φιλί καρδιά μου.
@ηλιοστάλαχτη
Αυτό προσεύχομαι, να με ακούει!
Επιμονή έχω από φύση, αλλά αυτή η λέξη "υπομονή" με κάνει να θέλω να βρω αυτόν που την ξεστόμισε πρώτος και να τον ρωτήσω, τί στην οργή σκεφτόταν & είπε αυτή τη βλακεία?
Κι εγώ δειλιάζω. Συχνά μου θυμίζω μικρό παιδί. Αδέξιο και άπειρο...
Δεν ξέρω αν κάνουμε καλά. Κι εγώ από τη μια προσπαθώ να του ανοίγομαι και από την άλλη δε ξέρω μέχρι ποιό βαθμό μπορώ/πρέπει. Με μπερδεύει, ενώ ξέρω πόσο απλοί είναι οι άντρες στο σκεπτικό τους και στον τρόπο δράσης και αντίδρασής τους. Ίσως το δικό μου περίπλοκο σκεπτικό και ο συναισθηματισμός μου να μη με αφήνουν να καταλάβω τα αυτονόητα.
Είναι γρίφος ο έρωτας, μεταξύ άλλων. Κι εμείς χαμένοι στην πολυπλοκότητά του..
Έχεις κάποιο blog να σε επισκεφθώ?
Σε φιλώ πολύ.
Γράφεις : Είμαι δειλή μπροστά στον έρωτα...
Πιστεύω πως δεν είσαι καθόλου δειλή , το αντίθετο μάλιστα…κι όσα δεν είπες σίγουρα τα έδειξες με πράξεις.
Απλά μερικές φορές σε πιάνει λίγη ανασφάλεια. Δεν είναι κακό αυτό!
Αν πάλι όλα ήταν εύκολα ακόμα και στον έρωτα , δεν θα είχε την γλύκα που έχει τώρα...έτσι δεν είναι?
@τρελοφάκι
Ναι μεν, αλλά!...
Ορθός ομιλείς αν και καθήμενη.
Ο έρωτας ανανεώνεται επί καθημερινής βάσης... τόσο σαν έννοια όσο και σαν πράξη μέσα στην κάθε σχέση.
Ανακυκλώνεται. Αυξάνεται. Αλλάζη μορφή. Εκεί φωλιάζει ο φόβος. Και δειλιάζω.
Σε φιλώ πολύ.
μη τον φοβάσαι εύαίσθητη ψυχή εσύ, απλά ζήσε τον :)
kisses
@μαγισσούλα
Αυτό προσπαθώ η άμοιρη, να μάθω πώς να τον ζω χωρίς να φοβάμαι!
Any hints, dear?
;)
δεν υπαρχουν hints.. just be yourself! αυτο ειναι το μονο must-have
..πεταχτηκα και γω μες στη συζητηση σας..
@leilaκι
Και τσουπ! να την πετιέται!!!
I'll keep on doing that (being myself).
.. βεβαιως πετιεμαι.. και ξεχασα να πω και ΝΙΑΟΥ σημερα..
ΝΙΑΟΥ!!!!!!!!!!!!
Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ ορισμένες φορές.. Μπερδεμένη.
Ξέρεις, πολλές φορές νιώθω ότι δε ξέρω τη σωστή συμπεριφορά για να αντιμετωπίσω όσα συμβαίνουν ανάμεσά μας. Και αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι οι πολύπλοκες δικές μου σκέψεις με κάνουν να χάνω την ουσία και να μην το απολαμβάνω όσο πρέπει.
Αν και δε το έχω φτιάξει όπως θέλω το ημερολογιάκι μου (είναι και αρκετά μικρό) κυρίως λόγω προβλημάτων διάθεσης από τον καιρό που το άνοιξα και μετά και λόγω ότι δε ξέρω ακόμα να βάζω φωτογραφιούλες και μουσικούλα, θα χαρώ πολύ να περάσεις από την γωνίτσα μου και να αφήσεις κάτι.. Με απασχολούν ακόμα όσα γράφω εκεί και ας έχει περάσει καιρός.. Είναι από αυτά τα πράγματα που μέσα σου δεν τα έχεις ξεπεράσει ακόμα και που και που τα σκέφτεσαι και γίνεσαι γκρίζα.
το blogακι μου είναι: iliostalakti.wordpress.com
Όμορφο απόγευμα να έχεις!! !!
Ατένισε τον έρωτα με αισιοδοξία.
Να είσαι καλά!
eρωτα μου, σκέφτηκες απλά να αφεθείς;
Δεν θέλει φόβο ο έρωτας, κλείνεις τα μάτια κι αφήνεσαι.
Σε ταξιδεύει, σ’ ανεβάζει, σε γκρεμίζει.
Και το γκρέμισμα μη το φοβάσαι αν δεν υπήρχε κι αυτό τότε δεν θα ήταν έρωτας.
Μ’ ακόμα κι αν κάποιες αμφιβολίες έχεις να κουρνιάζουν επίμονα στο στήθος, έτσι καθώς τα μάτια θα έχεις κλειστά φώναξε του το Αγάπησε με.
Εσύ eρωτα ως εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος του που είσαι πρέπει να γνωρίζεις καλά το χούι του έρωτα να φωνάζει.
Έτσι δεν είναι;
Να είσαστε πάντοτε καλά.
κακώς,πολύ κακώς :)
είσαι ο έρωτας μας...δεν επιτρέπεται :) έτσι είναι ο έρωτας όμως ε;σε μπερδεύει,σε παιδεύει,σε κάνει ευτυχισμένο,τρελαμένο...ζήσε το!!κι άλλο...!!
@ηλιοστάλαχτη
Αισθανόμαστε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο!!
Κι εγώ χάνω την ουσία μέσα στην πολυπλοκότητα της αβεβαιότητας και των σκέψεών μου.
Θα βρεις σχόλιό μου στο τελευταίο σου ποστ, αλλά θα χαρώ να αναρτείς και τις τρέχουσες σκέψεις σου, ώστε να μπορούμε να συζητάμε επί αυτών.
Σε φιλώ καλημέρα, γλυκό συννεφάκι!
@ηλίας
Τον τρόπο ψάχνω. Αν τα καταφέρω, θα γίνω φανατική οπαδός!
Κι εσύ να είσαι καλά, Ηλία μου :)
@Ήχος
Ως εξουσιοδοτημένη αντιπρόσωπος του φτερωτού θεού, έχω να σου πω πως ο έρωτας σιγοθυρίζει γλυκά. Τα φωναχτά είναι μέσω των πράξεων, κυρίως. Αν φωνάζει, δεν είναι έρωτας, είναι καψούρα (έχω διδακτορικό στο θέμα, trust me!).
Την αγάπη μου, Ήχε.
@αγγελόσκονη
Ξέρεις καλά, μικρό μου κορίτσι, πως αν δεν τσακιστείς και δεν ανέβεις ξανά, ώστε να σε ξανατρελάνει ρίχνοντάς σε πάλι κάτω, ώστε να ατενίζεις την επάνοδό σου, απλά δεν έχεις ερωτευτεί!!!
Σε φιλώ πολύ, γλυκιά μου!
xxx
Να το πω?
Καλομακρινές αναμνήσεις ? η μου φαίνεται?
@lockheart
Σου φαίνεται, αγαπημένε μου lock. Αλλού είναι το θέμα..
Τη γνωση μας τη δινει η επαφη με τα πραγματα και η σοφια ερχεται με την αποσταση από τα πραγματα
@suspect
Αποστασιοποιημένη όσο μπορώ από τα όσα μου συμβαίνουν, παρατηρώ και καταγράφω... δεν ξέρω αν γίνομαι σοφότερη, το σίγουρο πάντως είναι ότι το φιλοσοφώ... καλώς όρισες...
"Γίνε γι απόψε. Όπως σε θέλω. Μια θάλασσα."
Καλησπέρα και από εδώ. Σε ευχαριστώ. Μου θύμισες το αγαπημένο μου ποστ. Και μια άσβηστη μικρή αγάπη
@βασίλης
Μια θάλασσα. Μόνο αυτό θέλω. Εκεί να χαθώ.
Καλησπέρα βασίλη μου.
Ποιό είναι το αγαπημένο σου ποστ; Κι η μικρή αγάπη, η άσβεστη, συντηρείται από δύο, ή μόνο από μια καρδιά;
Επίσης... γιατί αγιόκλημα; πες μου... μού άρεσε, γι'αυτό ρωτώ...
Σε φιλώ!
τι θα ηταν ο κοσμος χωρις γιατι..?
Μια θάλασσα χωρίς αλατι..
Χρειαζεται και κατι για να επιπλεουμε, ειδάλλως θα πνιγούμε.
(βεβαια ο φτερωτος θεος ειναι γνωστος σαδομαζοχιστης αλλα τελος παντων..!!!)
ξεχασα να αφησω μια μεγαλη μεγαλη αγκαλια!!!
@νινάκι
Χωρίς "γιατί" η ζωή μας θα ήταν ανιαρή, χωρίς τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε, να αναρωτιόμαστε, να φιλοσοφούμε, να ανακαλύπτουμε...
Στ'αλήθεια, αν είχαμε όλες τις απαντήσεις στο τσεπάκι μας... πόσο πλακά θα είχε;;
(με χαρακτηρίζεις γνωστή σαδομαζό ή αναφέρεσαι στον φτερωτό συνάδελφο;)
:)))
Αγκαλίτσα μεγάλη και σφικτή κι από εμένα, ερωτευμένη μου :****
Ερωτά μου, το αγαπημένο μου ποστ αυτό που λατρεύω περισσότερο από αυτά που έχω γράψει είναι το "Μια θάλασσα". Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην πλανεύτρα. Το ποστ εκείνο έγινε στην αρχή μιας μέρας που το απόγευμά της ξανασυνάντησα μετά από δέκα χρόνια ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο.
Για το αγιόκλημα με ρωτάς; Κατ' αρχήν όλα τα λουλούδια αυτά μου αρέσουν.
Στους κρίνους έχω αντρικά μπλογκς
Οι άλλες τρεις ομάδες οι γυναικείες έχουν να κάνουν με την "ασυγκράτητη" φαντασία μου και μια προσωπική έμπνευση. Στα αγιοκλήματα έχω τα πιο πιστά, τα πιο σταθερά, αλλά εξίσου νυχτερινά, ερωτικά κι ευωδιαστά μπλογκς. Χαίρομαι που σου αρέσει η επιλογή μου
χαχα στον φτερωτο τυπο με τα βελη αναφερομουν.....εσυ με την πενα σου γεμιζεις τα ματια μας και την καρδια μας ερωτα..!!!!
Δημοσίευση σχολίου