27/6/07

Τα Αγαπημένα μου Βιβλία - Μέρος Πρώτο



Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με θυμάμαι χωμένη μέσα σε ένα βιβλίο (σε δεκάδες, για την ακρίβεια, βιβλία). Δεν με ένοιαζε ούτε παιχνίδι, ούτε βόλτα, ούτε τηλεόραση, ούτε τίποτα. Ίσως να μην είναι τυχαίο που διάβασα σε ηλικία τεσσάρων ετών (οι γονείς μου μού έχουν πει πως ζήταγα να με μάθουν να διαβάζω και ζήταγα βιβλία αντί παιχνίδια).


Έχω απίστευτη αδυναμία στον Κοέλιο. Το Ζαχίρ είναι μια ιστορία αγάπης, απώλειας και τυραννικού πάθους. Η έννοια του Ζαχίρ δεν είναι άλλη από αυτή της παρουσίας που καταλαμβάνει ολοκληρωτικά το πνεύμα και την ύπαρξη όσων ξέρουν ότι είναι αδύνατο να αντισταθεί κανείς στην αγάπη. Ένα βιβλίο που το διάβαζα σαν να το ζούσα, η καρδιά μου χτυπούσε τρελά και η συγκίνηση είχε χτυπήσει κόκκινο!



"Όταν ακολουθείς το δρόμο της συνείδησής σου, τότε θα έρθει η ώρα που το σώμα και η ψυχή θα αναγεννηθούν". Το ερώτημα για τη Μαρία, την πρωταγωνίστρια των Έντεκα λεπτών ήταν: να ακολουθήσει το μονοπάτι της σκοτεινής και στείρας σεξουαλικής απόλαυσης ή να διακινδυνεύσει τα πάντα για να ανακαλύψει το προσωπικό της εσωτερικό φως και μαζί την πιθανότητα του ιερού σεξ, του έρωτα δύο σωμάτων που οι ψυχές τους αγαπιούνται;


Ο Γιάλομ, χωρίς να εξιδανικεύει τον εαυτό του ή τους ασθενείς του, τονίζοντας τόσο τις επιτυχίες όσο και τις αποτυχίες ή τις ατυχίες του, αποδαιμονοποιεί την ψυχοθεραπεία, στον βαθμό που αυτή διαχειρίζεται τα δεδομένα της ύπαρξης. Γιατί «εν δυνάμει» αφορά τους πάντες, «αφού η ζωή, η ύπαρξη θα είναι πάντα στενά συνδεδεμένη με το θάνατο, ο έρωτας με την απώλεια, η ελευθερία με το φόβο και το μεγάλωμα με τον αποχωρισμό».



Ένα συναρπαστικό γαϊτανάκι με άξονα την ψυχοθεραπεία είναι το μυθιστόρημα του διάσημου Αμερικανού ψυχιάτρου και ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ "Στο Ντιβάνι". Ο συγγραφέας αποκαλύπτει στο βλέμμα του κοινού τι συμβαίνει μέσα στο γραφείο αλλά και στη σκέψη των ψυχοθεραπευτών, τη ζωή τους, τις δυσκολίες τους, την ανθρώπινη υπόστασή τους. Το χιούμορ και η λεπτή ειρωνία κυριαρχούν και εναλλάσσονται με δηκτικές περιγραφές εκπροσώπων του ψυχιατρικού κόσμου. Όσο όμως απομυθοποιούνται οι ψυχοθεραπευτές, η γοητεία της ψυχοθεραπείας αυξάνεται. Ο Γιάλομ την παρουσιάζει κάτω από νέο φως: είναι μια συντροφική πορεία προς την επίτευξη μιας αληθινής ανθρώπινης επαφής. Με κινηματογραφικό τρόπο, συνεχείς ανατροπές και αστυνομικό σασπένς, ο Γιάλομ αναλύει στο "Ντιβάνι" του τη σύγχρονη κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. [...]


Ακολουθεί το δεύτερο μέρος από "Τα Αγαπημένα μου Βιβλία" (μπορεί και τρίτο λόγω όγκου κειμένου και φωτό) - Κατόπιν ευγενικής προτροπής-πρόσκλησης-πρόκλησης του αγαπημένου μας lockheart!

15 σχόλια:

iLiAs είπε...

Ζαχιρ και όλα του Ιρβιν Γιάλομ καταπληκτικά! (αν είσαι αυτού του στυλ)
Αυτές τις μέρες διαβάζω το " Η μάνα και το νόημα της ζωής".
Περιμένουμε κι άλλες προτάσεις! :)
Δροσερές καλησπέρες!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

eρωτευμενάκι μου,
Αγαπώ τον Κοέλιο, όμωςΤο "11 λεπτά" δε με συνεπήρε, δε με ταξίδεψε.
Κουραστικό, για μένα να εξηγούμαστε, ανάγνωσμα.
Γλαρένιες αγκαλιές

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ως μύστης της ελληνικής λογοτεχνίας νιώθω ελάχιστες φορές ξένος συγγραφέας να με συνεπήρε δίχως να μειώνω κάτι από τα γραμμένα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Ιδιοτροπία του καθενός.

run Stella, run είπε...

"οταν εκλαψε ο νιτσε" ειναι απο τα αγαπημενα μου μου, οπως και το "χρυσοστομος και ναρκισσος " του Εσσε, "η αβασταχτη ελαφροτητα του ειναι" του Κουντερα και αναριθμητα άλλα (οποτε θες στη διαθεση σου!!!)

καλημερα!

eρωτακι είπε...

@ilias
Δεν μπορώ να πω στα βιβλία ότι είμαι του τάδε στύλ ή του δείνα. Κάθε βιβλίο, ακόμη και ένα κακογραμμένο, έχει κάτι να σου προσφέρει (τη γνώση του πως είναι η κακή γραφή), και μπορεί κανείς να καταγράψει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του προκάλεσε. Έτσι, οδηγείται κανείς σε έναν νέο, ατελείωτο κόσμο σκέψεων και εσωτερικής αναζήτησης.
Να μου πεις αν είναι καλό αυτό που διαβάζεις τώρα! Φιλάκια!

@Γλαρομανούλα
Το νόημά του όμως?
Είναι υποκειμενικά τα γούστα, γλαρένια μου. Ο Κοέλιο είναι εξαιρετικά λεπτομερής στις αφηγήσεις του, και μερικές φορές αυτό ίσως να κουράζει.
Φιλιά!

@Ήχος
Θα συμφωνήσω με την έννοια ότι ένα βιβλίο όταν είναι στη μητρική γλώσσα του συγγραφέα είναι σαφώς καλύτερο από τη μεταφορά του μέσω ενός μεταφραστή στη γλώσσα του αναγνώστη. Πρόκειται για μία δαιδαλώδη διαδικασία που προβληματίζει (βλέπε Εμπειρίες Μετάφρασης του Έκο).
Ωστόσο θα συμφωνήσω ότι η ελληνική λογοτεχνία είναι ασυναγώνιστη και έχει μιλήσει στις ψυχές όλων μας. Ακόμη είμαι στο πρώτο μέρος των αγαπημένων μου, περίμενε!!!
Υ.Γ. Τα βιβλία των ανωτέρω δεν τα διάβασα στην ελληνική την πρώτη φορά, αλλά τη δεύτερη (!) κι έτσι, μπορώ να σου πω κατά πόσο η μετάφραση προσέγγισε το πρωτότυπο ή ξενόγλωσσο. Φιλιά!

@χρυσοσκονίτσα
Θα συμφωνήσω για το "όταν έκλαψε ο νίτσε" (το έχω στο προφίλ μου) όπως και για όλα του Κούντερα, αλλά γραμμένα στα γαλλικά (βλέπε σχόλιο στον φίλο Ήχο επάνω).
(Ευχαριστώ Ταυρίνα μου :)))
Φιλάκια γλυκά!!

witchofdaffodils είπε...

καλημέρα, καλημέρα :)

τώρα αν πω πως δεν μου αρέσει ο Κοέλο θα με κυνηγήσετε?? don't please :P

δεν έχω καταφέρει να προχωρήσω το διάβασμα μετά από τις πρώτες σελίδες..Βέβαια, 2 μόνο βιβλία του δοκίμασα κι απέτυχα..

Από εσάς eρωτα, θα περίμενα να μας πείτε τον "Έρωτα στα χρόνια της χολέρας" του Μαρκές, δεν έχω διαβάσει κάτι πιο ερωτικό!

eρωτακι είπε...

@Μαγισσούλα
Μα γιατί βιάζεστε φίλτατη????
;)

Σπύρος είπε...

Αγαπητή Ερωτευμένη:) Σε ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησής σου και για τις αναφορές που ξετυλίγεις στο ποστάκι σου.

Ο Κοέλιο εκπλικτικός, Έχω ακούσει και απίστευτα πράγματα για τον Γιάλομ αλλα δεν έπεσε κάτι στα χέρια μου, ευκαιρία λοιπον :....)))Φιλιά!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρον τα πρώτα βιβλία που αναφέρεις , σχετικά με το 11λεπτά του Κοέλο είχα διαβάσει και την συνέντευξης της πόρνης που τον είχε βοηθήσει να γράψει αυτό το βιβλίο...

Άντε να δούμε και την συνέχεια eρωτευμένη μας ...

eρωτακι είπε...

@lockheart
Αγαπητέ μου Σπύρο, καλημέρα!
Παρακαλώ αν και καθυστέρησα λίγο :)

Ο Κοέλιο είναι απίστευτος! Να διαβάσεις όλα του Γιάλομ, είναι πολύ καλός και ιδιαίτερα για τον τρόπο που γράφεις εσύ, έχει να σου δώσει πολλά!

Φιλιά!!

eρωτακι είπε...

@τρελοφάκι μου
Την έχω διαβάσει κι εγώ!!
Αναμένετε τη συνέχεια λοιπόν :))) πιστεύω μέσα στην ημέρα!!

Φιλάκια γλυκά!

leila είπε...

περιμενω και τη συνεχεια.. ειναι βιβλια που δεν εχω διαβασει.. (γι΄ αυτο εβαλες μια γατα με γυαλια να διαβαζει;; που το ηξερες;; χε χε χε)

eρωτακι είπε...

@leilaκι μου
Καλημέρα κορίτσι :)
Γι'αυτό την έβαλα τη γάτα με τα γυαλιά ναι :)))))

Νίνα είπε...

ευτυχως τα εχω διαβασει!οντως καταπληκτικα βιβλια!!! ;)

βασίλης είπε...

Διαβαστερό μας βγήκες. Έρωτας διαννοούμενος...