6/6/07

Σιωπή


Για σένα, που έφυγες νωρίς, σκορπώντας θλίψη στις καρδιές μας.

Για σένα, που η αναθεματισμένη ιατρική αμέλεια, τα λάθη, η αδιαφορία, για πολλοστή φορά, σε έστειλαν μέσα σε ένα μήνα μακριά μας, χωρίς να φταις. Κι εσύ.

Για σένα, που αγάπησα, έζησα, πέρασα στιγμές, για σένα που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα για να σώσω, γιατί είμαι μικρή, αδύναμη και ασήμαντη.

Για σένα, και για όλους όσους έφυγαν και μας άφησαν, νωρίς, χωρίς να είναι πλήρεις ημερών και εμπειριών, για όσα δάκρυα δεν μπορέσουν να αποτελέσουν φόρο αγάπης.

Για σένα, για τα χαμογελαστά σου γαλάζια μάτια.

Για σένα, για τα καλοκαίρια και τα χταπόδια που ψαρεύαμε μαζί, και μ'έμαθες, (...), για όλα μα για όλα...

Στον δικό μου νου, είναι καλύτερα... Δεν πονάς, δεν υποφέρεις... Δεν κατάλαβες... Παρατεταμένος ύπνος... Ησύχασες...

Καλό Ταξίδι, καλέ μου. Θα έχει πολλές τριανταφυλλιές και πολλά γατάκια στη γειτονιά των Αγγέλων...