31/5/07

Ονειρεύομαι...


...κοχύλια, παραλίες, θάλασσες, διάφανα νερά, πράσινα, τυρκουάζ, χρυσαφένιες αμμουδιές, ψιλόκοκκες, από εκείνες που απαλά πιάνεις με τη χούφτα σου μία ποσότητα, και καθώς την αφήνεις χαλαρά να γλιστρίσει ανάμεσα στα δάχτυλά σου, πέφτουν σε αργή κίνηση και συνάμα γρήγορη, κάνοντας την ώρα εκείνη έρωτα με τον ήλιο, τυφλώνοντας τα μάτια σου από την ομορφιά και τη λάμψη: καθαρό, ατόφιο χρυσάφι, θησαυρός, κι εμείς ευλογημένοι να το ζούμε.
Απλά πράγματα.

...την αγκαλιά σου, βρεγμένη, νωπή, ποτισμένη από αρμύρα και καλοκαίρι, δροσερή, την ομορφιά της ψυχής σου που καθρεπτίζεται απαστράπτουσα στο πρόσωπό σου, το χαμόγελό σου και το τίναγμα των σταγόνων από τα μαλλιά σου, το φιλί σου, την ώρα εκείνη, που τα δύσκολα είναι παρελθόν και η αγάπη είναι το μέλλον, ο σκοπός, ο τελικός προορισμός.
Απλά πράγματα.

...νύχτες με φίλους, βραδιές ζεστές από αγάπη και χαρά, σαν τη χθεσινή, παρεϊστικες, τρυφερές, ανθρώπινες βαθιά κι όχι επιφανειακά, να κοιτάζω ένα-ένα τα πρόσωπα και να νιώθω πλούσια από αγάπη, από φιλία, από ουσία και βάθος. Γέλια, πειράγματα, αστεία, ευγένεια στη ματιά και αγάπη στη λαλιά.
Απλά πράγματα.

...τις διακοπές που μόλις κανονίσαμε. Την αγωνία σου από το τηλέφωνο. Τις ερωτήσεις σου: Θέλω? Μ'αρέσει? Συμφωνώ? Πώς μου φαίνεται? --- Απαντώ νοερά, αστέρι μου: Σ'αγαπώ! Σε θέλω! Σε λατρεύω! Σε σκέφτομαι! Μου λείπεις. Πότε? Ακόμη κι όταν είσαι δίπλα μου κι απλά το βλέμμα σου τραβηχτεί για ένα δευτερόλεπτο και χαϊδέψει άλλη επιφάνεια. Χαμογελώ. Με κοιτάζουν οι γύρω μου. Αδιαφορώ.
Απλά πράγματα.

...την αγκαλιά σου, την ώρα που τα μάτια μου κλείνουν, την ώρα που ο Μορφέας θέλει να με πάρει αγκαλιά, και τα καταφέρνει νοερά, αφού κυριολεκτικά η όαση της δικής σου αγκαλιάς δεν ανταλλάσσεται με τη δική του. Το φιλί σου για καληνύχτα... "τούτη η πίκρα του αποχωρισμού έχει μια γλύκα τόση, που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει", να σε κοιτάζω την ώρα που αποκοιμιέσαι τόσο γλυκά, σα μωρό...
Απλά πράγματα.
...
Απλά, μα πανέμορφα πράγματα, που κλείνουν μέσα τους την ουσία της ζωής.
Η ομορφιά των μικρών πραγμάτων.

7 σχόλια:

leila είπε...

Nιαου! εγω σου γραφω μεηλ.. και συ ζωγραφίζεις με τα χρώματα των διακοπών και του έρωτά σου στο blog σου!
Αυτα τα μικρα απλα πραγματούλια.. οι μικρές απολαύσεις της ζωής που για αυτες αξίζει να ζήσουμε και να ζουμε! Αυτα ειναι που κλείνουν στο ονειρεμένο τους κέλυφος την ουσία της ζωής και μας προστατεύουν με την θαλπωρή τους..
Αυτά τα απλά, ζεστά μεθυστικά και απολαυστικά πράγματα που λατρεύουμε.. και μας βοηθούν να αδιαφορούμε για τα ασήμαντα και τα επουσιώδη.. και να συνεχίζουμε με χαμόγελο!!

eρωτακι είπε...

@νιαουδάκι μου
Έτσι είναι, και να σκεφτείς πως όταν έγραφα το ποστ, μεταξύ άλλων, σκεφτόμουν κι εσένα :D
Όσο γι'αυτό που τονίζεις και επισημαίνεις με τη θαλπωρή, όλα έχουν εξήγηση επιστημονικά (ρώτα και το λεμόνι): θα το πω εν συντομία, και αναλυτικά από κοντά: εμβρυϊκή φάση.
Χαμογελώ και είμαι ευτυχισμένη που χαμογελούν και όσοι αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι :))))
Μάκια γλυκά!!

Ανώνυμος είπε...

Λατρεύω να σε διαβάζω.
Βλέπω πως είναι στην αντίπερα όχθη.

eρωτακι είπε...

Η αντίπερα όχθη είναι πιό κοντινή απ'όσο νομίζεις, αργυρένια μου γλυκιά και λατρεμένη.

Γεννιόμαστε με αυτήν, ώστε να μπορέσουμε όταν έλθει το αστέρι της ζωής μας και ερωτευθούμε, να κολυμπήσουμε στα βαθιά!!!

Είσαι ΠΟΛΥ πιό κοντά από όσο νόμιζες (ζεστό, ζεστό... καυτό, καυτό, καυτόοοο!!) Trust and mark my words, fingers crossed ;)

:D σμουτςςςς!!!!

Sadprince είπε...

Που είσ'εσύ? Για βγες σε αναφορά ΤΩΡΑ... Πλάκα κάνω. Ελπίζω να είσαι καλά μόνο φίλη μου.
Καλημέρα σου

BeBe είπε...

Ερωτευμενάκι μου....είσαι απόλαυση. Καλησπέρες

Ανώνυμος είπε...

Πού χάθηκες εσύ κοπέλα μου ?

Φιλάκια και περιμένω την επιστροφή σου