Η Επιστροφή - Σκόρπιες σκέψεις...

Μετά από ημέρες απουσίας, είμαι και πάλι εδώ.
Περαστικά μου.

Μου έλειψε το blog μας. Μου έλειψε να σου γράφω.
Θέλω πρώτα απ'όλα να σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου Καλή Αρχή για σήμερα!
Καλό μήνα, και να έχεις πάντα μέσα στο μυαλό μου πως η σκέψη, η καρδιά και το μυαλό μου, είναι μαζί σου. Το σώμα μου απλά περιφέρεται μέχρι την ώρα που θα σε συναντήσει ξανά...

Σκεφτόμουν πολύ χθες βράδυ. Η ζωή είναι η τέχνη του συμβιβασμού. Να είναι κανείς υποχωρητικός μέχρι εκεί που πρέπει. Όπως και στην εξωτερική πολιτική, κάνεις συμμαχίες προσέχοντας να μην παραχωρήσεις την κυριαρχία σου και υποδουλωθείς,και αξιοποιείς τις ευκαιρίες που σου δίνονται. Στην περίπτωσή μας, καρδιά μου, όλα αυτά έρχονται από μόνα τους με το πέρασμα του χρόνου. Και δεν προκύπτουν ως συμβιβασμός, αλλά ως εναρμόνιση με την κάθε ημέρα και την κάθε νύχτα μας. Κι αυτό είναι ευτυχία!

Έχω την τάση να ζητώ την προστασία σου απ'όσα με στεναχωρούν και με πληγώνουν. Χθες, για πολλοστή φορά, η αγκαλιά σου ήταν το λιμάνι που η καρδιά μου περίμενε 27 χρόνια. Πάντα έχεις τον σωστό λόγο, το κατάλληλο βλέμμμα, τη σωστή αγκαλιά, το ανάλογο φιλί, για να κάνεις ό,τι με προβληματίζει να στροβιλιστεί στον αέρα και να χαθεί για πάντα. Τί άλλο να ζητήσω μετά από αυτό? Τίποτα. Μόνο να μας έχει ο Θεός καλά και υγιείς, να χαιρόμαστε αυτή τη μαγεία, μάτια μου.

Μου λείπεις και σε σκέφτομαι από το πρωί που σε αποχωρίστηκα. Έχω ακόμη την αίσθηση των χειλιών σου και της αγκαλιάς σου.

Σιδεροκέφαλος & καλότυχος, αγάπη μου!
Ο κόσμος σε περιμένει να τον κατακτήσεις!
Σ'αγαπώ.